زنان، مردان، و مساله تقسیم کار در منزل
پس از تولد فرزندان، استرس در حدود نود درصد زوج ها افزایش پیدا می کند. و مهم ترین عامل ایجادکننده استرس مساله تقسیم کار در منزل است. متاسفانه حتی بیشتر طرفداران تساوی بین زن و مرد هم در این مورد به دامن چارچوب ها و نقش های سنتی درمی غلتند. این به آن معنا است که شما – به عنوان زن- ناچار هستید نسبت به همسرتان کار بیشتری در خانه و در قبال فرزندان انجام دهید. تحقیقات نشان می دهد که هر چه برابری بیشتری در تقسیم وظایف در خانه وجود داشته باشد، همسران احساس رضایت بیشتری از ازدواج و زندگی مشترک شان خواهند داشت. بنابراین حل این مسائل اهمیت ویژه ای در سلامت و موفقیت روابط شما در زندگی مشترک دارد. حال چگونه می خواهید وظایف رادر خانه تقسیم کنید؟ بسیار خوب، اگر هدف تان این است که کارهای منزل را عادلانه تر تقسیم کنید، نفس عمیقی بکشید و ادامه این متن را بخوانید.
1. از دید شوهرتان به قضیه نگاه کنید
پژوهشگران دریافته اند که زنان همواره تمایل دارند که میزان کاری که خودشان و همسرشان در منزل انجام میدهند اندازه گیری کنند. شگفت آور نیست که با چنین مقیاسی مردان به طرز رقت انگیزی بازنده هستند! در عوض مردان خودشان را طور دیگری ارزیابی می کنند، آن ها میزان کار خودشان را در منزل با کاری که پدران شان و گاه همکاران مردشان در منزل های شان انجام میدهند مقایسه می کنند. با استفاده از چنین مقیاسی است که بیشتر شوهران نسبت به سهمی که در کار منزل به عهده گرفته اند رضایت نسبی دارند!
2. در خواست کمک نکنید
تقاضای «کمک» کردن از همسرتان فقط باعث تقویت این دیدگاه می شود که او لازم نیست مسؤولیت زیادی در قبال مراقبت و رسیدگی به بچه ها داشته باشد. البته که این حرف به این معنا نیست که او نباید سهم خودش را در خانه انجام دهد، البته که باید انجام دهد! اما تقاضای «کمک» کردن باعث می شود که به نظر بیاید هر چه او به عنوان «کمک» به شما انجام میدهد لطفی است که در حق شما کرده و نه «وظیفه»ی او، با چنین دیدی شما به او بدهکار می شوید و باید از او سپاسگزار هم باشید!
3. استانداردهای تان را متعادل کنید
واقعیت این است که مردان و زنان استانداردهای بسیار متفاوتی دارند. یک مادر می گوید:«وقتی همسرم می گوید آشپزخانه تمیز است، منظور او این است که همه ظرف ها در ماشین ظرف شویی است!» در این حال ممکن است میز و کف آشپزخانه هنوز کثیف باشد. متعادل کردن استانداردها در سطح همسرتان به این معنی نیست که بچه ها همیشه با یک لباس یا با لباس کثیف به مدرسه بروند. برای بسیاری از کارها مثل عوض کردن پوشک، بازی، آموزش و سرگرم کردن بچه ها روش های زیادی وجود دارد و روش شما تنها روش درست نیست. واقعیت این است که اگر شما استانداردهای تان را متعادل کنید و با استانداردهای همسرتان وفق دهید؛ همسرتان مشارکت بیشتری در امور منزل و بچه ها خواهد داشت. هیچ بچه ای از این که پوشکش کمی دیرتر عوض شده یا موقع حمام کردن شامپو به طور کامل از موی سرش شسته نشده دچار آسیب و ناراحتی درازمدت نشده، بنابراین بهتر است برای تشویق بیشتر همسرتان به همکاری، کمال طلبی را کنار بگذارید و کمی از وسواس ها و ایرادگیری هاتان بکاهید. البته تغییر استاندارد کار مشکلی است، زیرا برای بسیاری از زنان توجه به امور منزل نه تنها بخشی از پرورش و تربیت فرزندان تلقی می شود بلکه معتقدند نحوه خانه داری آن ها معرف آن ها است.
4. گاهی چشم تان را ببندید
روزگار «شیفت دوم» برای زنان سرآمده؛ روزگاری که زنان یک شیفت در بیرون از خانه و یک شیفت در منزل و به امور منزل می پرداختند. بگذارید همسرتان هم بداند که شما حد و مرزهایی برای خود تعیین کرده اید، گاهی گفتن به موقع جمله ای مثل «فلان کار که از دستت برمیاد، خودت انجامش بده» می تواند تذکر مناسبی باشد که فراموش نشود که زن و مرد در امر بچه داری نیز شریک یکدیگر هستند. ممکن است شما زودتر از او متوجه شوید که دانه های برنج روی موکت ریخته، اما یکی از چالش های شما این است که چشم های تان را به روی کمی ریخت و پاش از این دست ببندید،اگر شما بلافاصله اقدام به تمیز و مرتب کردن هر چیزی که به نظرتان نامرتب است بکنید او هرگز یاد نخواهد گرفت که سهم خودش از کار منزل را به عهده بگیرد.
5. کمی تملق گو باشید
مردان عموماً مایل نیستند دست به کاری بزنند که در آن احساس بی کفایتی می کنند. در عین حال آن ها ازتعریف و تمجید خوش شان میآید. بنابراین یکی از بهترین روش ها برای این که همسرتان را وادار به کاری کنید که از آن خوشش نمی آید این است که او ارا تحسین و تمجید کنید؛ حتی اگر فکر می کنید خودتان بهتر از او می توانسته اید آن کار را انجام بدهید. تملق دلگرم کننده و نق زدن و عیبجویی آزار دهنده است. به همسرتان بگویید که قبلا فلان کار را خیلی خوب انجام داده و از او بخواهید که باز هم آن را انجام دهد. تمجیدهای غیرمستقیم هم مؤثر هستند بد نیست اگر گاهی بگذارید او هم بشنود که وقتی شما با یک دوست یا اقوام صحبت می کنید در مورد این که اخیرا همسرتان فلان کار را به خوبی انجام داده چیزهایی می گویید. آیا این کار به نظرتان یک جور زرنگی به نظر می رسد؟ شاید، اما بدانید که روشی است که کارگر می افتد. مطمئن باشید که همسرتان هر چه بیشتر احساس کند که متوجه تلاش و زحمات او هستید و او را تحسین می کنید بیشتر کمک خواهد کرد.
6. همه کاره نباشید
بسیاری از زنان مایل اند که مسؤولیت انجام کلیه امور مربوط به منزل و بچه ها را بپذیرند، زیرا فکر می کنند که این تنها محدوده ای است که هنوز بر آن تسلط دارند. اما بعضی زنان آن قدر تمایل دارند که کنترل امور منزل در دست خودشان باشد که جای کافی برای مشارکت همسرشان باقی نمی گذارند. برای بعضی دیگر از زنان مساله داشتن تسلط یا کنترل امور نیست، بلکه آن ها تنها می پندارند که مردان یا علاقه ای به کار درمنزل ندارند یا کفایت لازم برای انجام امور منزل را ندارند. و پیغامی که مردان از برخورد این زنان دریافت می کنند این است که بهتر و راحت تر است که خودشان را کنار بکشند. فراموش نکنید که همسر شما فردی است از اولین نسل پدرانی که انتظار می رود نقشی فعال در امور خانه داشته باشد.
وقتی زنان مادر می شوند سال ها است که آموزش های مستقیم و غیرمستقیم در این زمینه دیده اند، و منابع فراوانی برای یادگیری «مادری کردن» در اختیار دارند. اما مدل های خوب برای «پدری کردن» کمیاب هستند. نتیجه اخلاقی این داستان این است که حتی اگر می دانید که چه طور گریه نوزادتان را آرام کنید، قبل از این که برای آرام کردن نوزاد از جا بپرید بگذارید همسرتان با گریه نوزاد روبرو شود. مردان و زنان برخوردهای متفاوتی با یک مساله واحد دارند، و پدران نیاز دارند تا اعتماد به نفس خود را در زمینه های فوق با تمرین تقویت کنند. بگذارید همسرتان روش بچه داری خودش را پیدا کند و داشته باشد، به این ترتیب خانواده شما روش های متعددی در موارد مختلف برای مراقبت از فرزند در اختیار خواهد داشت.
7. کارها را تقسیم کنید
هیچ کار خاصی در خانه شما باارزش تر از کار دیگری نیست، بنابراین هر کاری را به کسی که بیشتر شایسته انجام آن است واگذار کنید؛ مگر این که این واگذاری مسؤولیت کاملا ناعادلانه باشد. از این رو لیستی از کلیه کارهایی که باید انجام شود تهیه کنید. اگر کاری را شما خوب انجام می دهید یا دوست دارید خودتان انجام دهید، آن کار را شما بکنید. به این ترتیب همسرتان هم سهم خودش از کار خانه را انجام می دهد.
اگر دستشویی یا حمام کثیف شما را بیشتر از همسرتان ناراحت می کند، خودتان آن را تمیز کنید. اگر همسرتان از خرده نان ریخته شده روی قالی بدش می آید خودش قالی را جارو کند. وقتی یکی از شما بگوید:« عزیزم، هیچی منو نارحت نمی کنه» و منظورش این است که خانه هر وضعی داشته باشد برایش مهم نیست و دست به کاری نخواهد زد، در صورتی که دیگری همه ی مسؤولیت را بپذیرد و کارها را انجام دهد مشکل ایجاد خواهد شد. چنین وضعیتی نیاز به گفت و گویی ملاحظه کارانه دارد. کاری که می توانید بکنید این است که کارهایی که برای هر دوتان ناخوشایند است با هم یا به نوبت انجام دهید یا اگر وضع مالی تان خوب است خدمتکاری بیاورید که برای تان انجام دهد. بد نیست گاهی هم محض سرگرمی و تفریح وظایف تان را در خانه با هم عوض کنید، حتی اگر این موضوع برای تان اهمیت ندارد حداقل به خاطر این که هر کدام تان ارزش کار دیگری را درک کنید گاه به گاه جای تان را با هم عوض کنید.
علاوه بر این ها شما هم سعی کنید کلیشه های جنسیتی را بشکنید. اگر قرار است همسرتان آشپزی کند و وعده ای غذا آماده کند، شما هم باید آمادگی داشته باشید که گرفتگی لوله دستشویی را باز کنید یا روغن ماشین را تعویض کنید.
8. مفهوم «کار» را دوباره تعریف کنید
هنگامی که زوج ها می خواهند کارها را بین خودشان تقسیم کنند، اغلب این مشکل پیش می آید که چه کارهایی دقیقا یک «کار» هستند. برای مثال در بسیاری از خانواده ها به غلط فکر می کنند بچه داری به اندازه کارهای دیگر «کار» نیست. هنوز هم بچه داری به همان اندازه وقت و انرژی می برد که خرید یا گردگیری وقت می برد و انرژی بر است. حتی اگر موقعی که شما مشغول شام درست کردن هستید همسرتان با بچه ها مشغول بازی و سر و کله زدن است وضعیت آنچنان که به نظر می رسد نابرابر نیست. درست است که به او ممکن است بیشتر خوش بگذرد اما به هر حال کسی باید این کار را انجام دهد و بچه ها را سرگرم کند. علاوه بر این اگر امروز او با بچه ها بازی می کند، فردا می توانید شما با بچه ها باشید و او شام را آماده کند.
«مرد جدید» ایده فوق العاده و جذابی است. اما «مرد قدیم» برای ده ها هزار سال بوده است و یک شبه ناپدید نمی شود. حتی در این روزگار که مردم روشن اندیش شده اند بسیاری از مسؤولیت های خانه همچنان بر دوش شما است، اما نه همه آن ها و نه همیشه. تحول در روابط شما و همسرتان در این زمینه ممکن است به کندی صورت بگیرد اما اگر تلاش کنید نشانه های بهبود اوضاع را در حجم کارتان، در کیفیت ازدواج تان و در زندگی تان با هم به عنوان والدین به عینه مشاهده خواهید کرد.
برگرفته از: www.parentstalk.com
posted by n @ 7:28 AM
0 comments
0 :پاسخ
Post a Comment
<< Home